Нішто ў жыцці не выпадкова –
Ні час растання, ні сустрэчы.
Але мне ведаць дастаткова,
Што Вас убачу ў ціхі вечар.
Не знаю, ці скажу хоць слова,
Калі пагляд кране за плечы,−
Жыць пачынаю бы нанова
(І ўсё прыму абавязкова)
І волі лёсу не пярэчу.
Узыдзе месяца падкова –
Дзе й дробны дождж − і той дарэчы...
Усё ў жыцці нашым часова,
А думаць хочацца аб вечным.
|
|
